Albert Einstein + Mileva Maric
Mileva era fea. E serbia. E coxa. E un xenio das matemáticas. E a única muller que estudiaba Física en 1896, no Instituto Politécnico de Zúrich. E alí conoceu a Einstein, que era catro anos máis novo ca ela. E axudoulle coas matemáticas. E tiveron unha filla sendo estudiantes que non se sabe moi ben o que foi dela. E casaron. E tiveron dou fillos máis: o segundo esquizofrénico. E Mileva argallou todo o aparato matemático da Teoría da relatividade que lle deu fama e diñeiro ó seu home. E ela quedou na casa coidando dos fillos (sobre todo do segundo) e Albert convirteuse nun icono. E chegou o desamor. E Einstein empezou a relacionarse cunha prima súa, Elsa (divorciada e con dous fillos), á que lle escribía en 1912 referíndose a Mileva como: "(...)a una empleada a la que no puedo despedir. Tengo mi propio dormitorio y evito estar solo con ella. De esta manera puedo tolerar bastante bien el tener que vivir juntos". E pouco antes de divorciarse, 14 de febreiro de 1919, redactou un contrato para que a súa muller o firmase: "A. Te encargarás de que: - mi ropa esté en orden - se me sirvan tres comidas regulares al día en mi habitación. - mi dormitorio y mi estudio estén siempre en orden y que mi escritorio no sea tocado por nadie, excepto yo. B. Renunciarás a tus relaciones personales conmigo, excepto cuando éstas se requieran por apariencias sociales. C. En especial no solicitarás: - que me siente junto a ti en casa. - que viaje contigo. D. Prometerás explícitamente observar los siguientes puntos cuanto estés en contacto conmigo: - no deberás esperar ninguna muestra de afecto mía ni me reprocharás por ello - deberás responder de inmediato cuando te hable, - deberás abandonar el dormitorio o el estudio de inmediato y sin protestar cuanto te lo diga. E. Prometerás no denigrarme a los ojos de los niños, ya sea de palabra o de hecho". E catro meses despois do divorcio, casou coa súa prima rica Elsa. E Mileva morreu na indixencia, en Zúrich, en agosto de 1948. E a un revólvenselle un pouco as tripas, porque pode que sucedese algo que lle dise contexto e certa razón de ser, aínda que coste imaxinalo, ó contrato. Pero que Mileva Maric morreu na indixencia é un feito, e eso, permítame don Albert que llo diga, solo pode permitilo un homiño. Perdóneme vostede, ben sabe da miña devoción, pero xa podía meter... |