Contexto

Reflexionaba o outro dia Le Monde (unha das referencias da esquerda europea), preguntandose o por que hai uns anos trece gobernos da Union Europea eran socialdemocratas e hoxe so quedaban tres: Gran Bretaña, España e Portugal. Si deixamos de lado os britanicos (os laboristas van de batacazo en batacazo, o que presaxia unha debacle nas proximas eleccions): En toda Europa goberna a dereita salvo na Peninsula Iberica. ¿Por que, sendo España a ultima dictadura da UE na que Franco tiña un apoio popular de tal calibre que xuntaba dous millons de persoas nas suas arengas? ¿E normal, e conveniente, que vaiamos sempre co paso cambiado? Porque supoño que a ninguen se lle ocurre pensar que lle imos dar clases de democracia os nosos veciños do norte. Levo escrito repetidas veces que non se pode andar tratando de extrema dereita (ou dereita extrema) a un partido polo que votan mais de 10 millons de cidadans. E absolutamente delirante, formando parte dun entorno politico con sede en Bruselas, escoitar como se pretende deslixitimar o comportamento democratico da parte española dunha dereita que goberna na maioria dos paises. E tan infantil e predemocratico que me costa traballo crelo. Podense criticar moitas actitudes da dereita española, pero afirmar que son franquistas deberia deixar de ter exito a partir do patio de colexio dun instituto. Agora, despois de catro anos de identificar o PP con Franco, declara Don Jose Luis Rodriguez Zapatero que "La derecha española no tiene nada que ver con el franquismo". Meudeus, pensan que somos simples marionetas. Vexamos: 1. O Financial Times di que en España estabamos convencidos de que os porcos podian voar. 2. En agosto a venta de turismos en España baixou un 41,3% (somos o ¿quinto? productor do mundo). Penso en Vigo. 3. O peor mes de agosto da historia: 103.000 parados mais (sobre todo no sector servicios ¡en agosto!) e a Seguridade Social perdeu 115.000 afiliados. Xa superamos os dous millons e medio de parados (o 10,5%, a maior tasa da Union Europea). Pois con ese desalentador contexto, a Don Baltasar Garzon ocurreselle sacar de novo a Guerra Civil a escena (todas as asociacions de xueces din que e un brindis o sol). Non importa moito si Don Baltasar e competente ou non: a maior parte dos medios de comunicacion que o Goberno controla (que son a maioria) sacaron en portada noticias do ano 1936. Cada dia de agosto foron 3.322 personas o paro (cada unha desas situacions e un drama) e o Telexornal do mediodia arranca falandonos das listas de fusilados hai mais de 70 anos. Ainda que non e santo da miña devocion, neste caso comparto moito do que o editorial de El Mundo di. Por suposto que si hai placas nas que aparecen os nomes dos caidos "Por Dios y por España", deberian aparecer outras nas que aparecesen outros nomes dos que tamen, senon por Deus, loitaron pola sua España, que era ademais a legal e democraticamente constituida. Pero a utilizacion intermitente deste feito cando interesa, repugname. Esta manipulacion dos sentementos primarios, cando a maioria dos republicanos morreron sin unha pension digna mentras os mutilados do franquismo cobraban mensualidades escandalosas, danos a catadura moral de certos personaxes. Pegolles uns videos: CODA: Non costa traballo entender que os pactos do concello de Betanzos, dos que falabamos antes da miña corta fuxida do Outeiro, van xusto no sentido oposto a todo o que lles comento. Por eso teño claro que un dos cometidos deste acordo de cogoberno deberia consistir en aillar politicamente os que lle siguen quitando lexitimidade democratica a primeira forza politica de Galicia. Cousa distinta e deseñar a estratexia e utilizar a practica adecuadas para ganarlle as eleccions. ¡Pero e dificil de cernar o carballo do fanatismo!