Zapatero vive de Rajoy

EL MANANTIAL DE LAS ESTRELLAS




Pablo Sebastián

Nada más conocerse el lúgubre testamento económico, o sus previsiones para el 2009, del vicepresidente Pedro Solbes, dinamitando los Presupuestos del Estado que se acaban de aprobar, el presidente Zapatero se ha fugado a Egipto en pos de una sesión fotográfica sobre la paz en la guerra de Gaza, para evitar el contagio con las tremendas cifras del déficit público (del 5,8%), del paro (15,9%) y de la recesión (menos 1,6 del PIB), las que sin lugar a dudas serán superadas por la imparable realidad y puede que hacia el 6,5 del déficit, el 18 por ciento de paro, y al menos el 2,5 de PIB. Las cifras que, en todo caso pero tarde y mal, empieza a reconocer el Gobierno, una vez que comprobó que su falso optimismo carece de la credibilidad y provoca más desconfianza que expectativas de recuperación económica y social.

Solbes es un cadáver político, al que Zapatero se resiste a enterrar para no enturbiar los procesos electorales en curso -europeas, gallegas y vascas-, siguiendo el mismo guión que ya utilizó en las pasadas generales del 2008, cuando negaba la crisis para que los ciudadanos no le infligieran un duro castigo electoral. Ahora que la crisis habita todos los hogares españoles, la estrategia defensiva del presidente consiste en atrincherarse tras la pila de cadáveres políticos de su Gobierno -están tocados más de la mitad de sus ministros, De la Vega, Solbes, Bermejo, Sebastián, Álvarez, Moratinos, Aído, etc.-, y especialmente tras la oronda figura de su aparente buda feliz, el vicepresidente Solbes, que dejará tras de sí una catástrofe superior a la que ya ofreció como herencia al PP en 1996 tras la derrota electoral de Felipe González.

Zapatero sobrevive apoyado en el permanente chantaje confederado de los nacionalistas y parapetado tras su chamuscado Gobierno. Y huye de España en pos de las fotos de la paz en Gaza -su ministra Chacón no le va a la zaga en el arte de posar ante las cámaras, en el que se acaba de iniciar de manera harto extravagante la diputada Soraya Sáenz de Santamaría del PP-. Pero, y sobre todo, el gran avalista de la permanencia de Zapatero en el poder y de sus sorprendentes expectativas electorales que le ofrecen las encuestas no es otro que el líder de la oposición, Mariano Rajoy, cuyo liderazgo está por los suelos y su autoridad devaluada y puesta en entredicho por dirigentes de su propio partido, lo que conduce a la sencilla conclusión: ¿cómo pretende gobernar España quien no se hace respetar en su propio partido?

Lo que ha hecho la presidenta de Madrid, Esperanza Aguirre, aplaudiendo el nuevo plan de financiación autonómica de Zapatero y desafiando a Rajoy en Caja Madrid de la mano del PSOE madrileño -mientras su consejero, el sospechoso Granados, llama hipócrita al líder nacional del PP-, da una idea de la grave crisis del primer partido de la oposición. A la vez que la sitúa en un punto de no retorno, que se convertirá en mortal para Rajoy si el líder de los populares no adopta, en las próximas horas y días, medidas radicales y contundentes -incluso la implantación de una gestora nacional del partido en el PP de Madrid- que pongan un final a la constante rebelión interna de los barones y los dirigentes de su partido.

El que el vicesecretario general del PSOE, José Blanco, haya pilotado el pacto madrileño del PSOE con las huestes de Aguirre, al mismo tiempo que exige a Rajoy que ponga orden en su partido, prueba la importancia que el Palacio de la Moncloa le da al continuo desgaste y deterioro del liderazgo de Rajoy. Un político a la defensiva que en sus visitas a las redacciones y los estudios de medios de comunicación se dedica a dar explicaciones de su intención de permanecer al frente del PP si sale derrotado en las próximas citas electorales en lugar de exigir, como debiera, la dimisión de Zapatero si pierde los comicios europeos por causa del gran desastre económico y social en el que vivimos, como consecuencia de los errores y la incapacidad de su Gobierno ante la crisis, ejerciendo como debiera el papel y liderazgo de la oposición.

En las actuales circunstancias no resulta extraño que Rosa Díez esté camino de convertirse en una sólida tercera vía política, y no sólo por su entereza y valor personal, sino por el imparable deterioro del PSOE y del PP ante unos desconcertados y asustados ciudadanos que vengarán su orfandad y la falta de horizontes refugiándose en la abstención o en UPyD, a título de castigo a los grandes partidos y como escapada lógica hacia un lugar nuevo donde la dignidad y el prestigio de la política ofrece muestras de gran vitalidad.

CODA:

Segun parece hai bastante xente que pensa coma min.

ANEXO 1:

Esta e a opinion de Aurora Pavon, que foi director dun periodico que eu comprei mentras se publicou: El Independiente. O PSOE, en connivencia coa ONCE, conseguiu pechalo.

O que estaba sendo o aglutinante da esquerda (real) española deixou de estar nos quioscos: El Pais tomaba o control.

Despois Liberacion foi o ultimo intento: a batalla estaba perdida.

Un falangista apellidado Polanco e o ultimo director de informativos da television unica do franquismo, Juan Luis Cebrian, adquiriron o monopolio informativo e transformaronse nos expendedores do carne de progresista.

E a triste historia da prensa de esquerdas deste pais.

Raul de Pozo, Cesar Alonso de los Rios, Victor Marquez Reviriego, Aurora Pavon, ...

A analise de PS e indiscutible vista desde Madrid (os que manteñen a familia da politica diran todas as barbaridades que se lles podan pasar pola cabeza: a sua credibilidade a estas alturas e case nula. Polo menos para min).

¿E vista desde Galicia?

¿Vai ser UPyD unha alternativa?

Eu xa tiven unha experiencia con outra formacion e teño a impresion de que a esta lle vai suceder o mesmo.

Chegan a Galicia con esquemas de outros lugares e teñen a tendencia a colocarse no outro extremo do columpio no que se atopa o BNG. A un nacionalismo conservador e excluinte queren opoñerlle outra doctrina igual de maniquea.

E o triunfo do Bloque nese terreo e previsible.

Non entenden, tampouco o entendian os anteriores, que a maior parte dos galegos nos sentimos galegos e españoles na mesma medida, e non estamos dispostos a renunciar a nigun dos sous adxetivos.

Por eso non nos sirve o esquema que debuxa PS.

En Galicia compre que uns cantos se animen, nos animemos, a reinvidicar o galeguismo (de esquerdas e de dereitas) frente as doctrinas conservadoras que se arrogan a potestade de representarnos.

A maior parte dos comerciantes de Cataluña votan por CiU, de igual maneira que sucede co PNV. O BNG traballa desde as suas consellerias no mesmo sentido, para conseguir esa burguesia galega nacionalista que os outros teñen: estratexia acertada desde o punto de vista electoral.

Acertada, pero indiscutiblemente conservadora. E imposible calificala doutra maneira.

Supoño que esto axudara a entender todo o que levamos lido sobre a desaparicion das listas de representantes doutras sensibilidades do nacionalismo englobadas no Bloque.

Nacionalismo sona a fronteiras, aranceles, limites e subvencions. Por eso os espiritus fenicios se atopan tan ben nel.

¿Por quen vai votar un comerciante, meudeus?

Por eso unha parte importante do PP pretendia comerlle o terreo o BNG nese campo: pouco lle faltou a Cuiña para conseguilo.

Falar de patrias, himnos e bandeiras sempre foron argumentos da dereita. Por eso se empeñan, inasequibles o desalento, e repiten unha vez tras outra que os demais tamen somos nacionalistas, pero nacionalistas españoles.

¡Todos somos nacionalistas!

¿Como se pode manter eso sen ruborizarse?

Teñen que facelo, intentalo polo menos, para que a sua ideoloxia non quede espida diante da concurrencia e os seus desfiles coas bandeiras o vento non asuman a connotacion que para moitos tiña ver eses pasacalles nun tempo pasado. Algo innecesario, pois todo sabemos que o nacionalismo galego e un movemento democratico que non ten nada que ver co fascismo: logo o unico que se pretende disfrazar e o consevadurismo.

¿Pararonse a pensar algunha vez no porque, nunha Europa cunha tradicion democratica moito maior que a nosa e gobernada pola dereita, un español se estremece cando o califican de dereitas e sin embargo saca peito cando lle din que e de esquerdas?

¿Non lles parece mais cousa de adolescentes que de personas feitas e dereitas?

Para min evidente: Inmadurez democratica.

¿Alguen nos ve a os que pensamos distinto enarbolar a bandeira de España ou poñernos firmes cando sona o chunda-chunda?

Por eso hai uns anos se falaba de que Galicia era unha colonia e que a ANPG era un movemento de liberacion nacional: era a unica maneira de engarzar ese nacionalismo dentro do terreo do progresismo que se lle supoñia o anticolonialismo. Sin esa contextualizacion, pretender situar na esquerda politica a un nacionalismo na Europa democratica que suprime fronteiras, e unha quimera.

Son dialecticamente pateticos na sua argumentacion e no seu intento de erixirse en representantes dunha esquerda incompatible cos seus presupostos ideoloxicos, pero teñen o poder suficiente para darlle de comer en Silleda a 5.000 mulleres.

¿O churrasco o mesmo nivel que os comites de fabrica?

Por eso o galeguismo de esquerdas deberia empezar a reclamar o seu espacio.

¿Empezando por onde?

¡Vaia ho!, esa e unha pregunta ben facil de contestar: ¿Vichedes algunha vez que se empezase a facer unha casa polo tellado?

Pois eso, que os concellos galegos empecen a sentir os aires refrescantes e tolerantes do galeguismo de esquerdas.

¡O menos que por invocalo non quede!


37 opinions:

Anónimo

Mariño deixoche aqui esto a ver si podes explicarmo:

A oposición ao supremacismo linguístico español pode adoptar formas diversas, e para anular o discurso de falsos “bilingües” e demais sectores da extrema dereita existen métodos eficaces que rematan por desenmascar a matriz ideolóxica que nutre o españolismo. Debido ao seu interese, reproducimos na íntegra un correo anónimo enviado á nosa organización, no cal se recolle unha acción enmarcada nos métodos da “guerrilla da comunicación” e sobre o cal facemos unha serie de apreciacións. De Isca! parabenizamos este tipo de activismo e animamos á mocidade galega a seguir combatendo o discurso galegófobo con firmeza, rebeldía, e desde logo, con imaxinación.

Moitas veces dubidamos sobre a nosa capacidade para combater as actitudes profundamente galegófobas de certos colectivos. Ante o anuncio dun acto público sempre nos asalta a dúbida da conveniencia ou non da infiltración, do boicote, de como visibilizar a nosa oposición a quen pretende o sometemento lingüístico ou mantén discursos fascistas.

Sabemos que o sistema, as forzas represivas, o poder económico e os meios de comunicación están con eles. Sabemos que en numerosos ocasións compañeirxs son identificadxs e multadxs inxustamente, mais aínda así seguimos na nosa loita. Denunciar a mentira, sinalar publicamente aqueles que pretenden a anulación da nosa identidade non é unha opción: é unha necesidade.

Mais de que forma podemos combater o seu discurso? Como podemos chegar a por en cuestión ou mesmo ridiculizar os seus argumentos sen ser doadamente criminalizábeis polos meios de desinformación que controlan? A Guerrilla da Comunicación propón xeitos diferentes de actuar, operando sobre os códigos linguísticos, intervindo no plano do símbólico, co obxectivo de atacar certos discursos do sistema. Existen diferentes métodos, como o distanciamento, a camuflaxe, o fake ou a sobre-identificación para conquerir o exito na nosa denuncia. Botándolle imaxinación e planificando ben as accións podemos chegar a ser moito mais eficaces que entrando “pola brava” a rebentar un acto.

Eis o envío:

“Onte á tarde entereime dunha charla que ía ter lugar no Liceo Casino de Pontevedra, ponto de reunión da alta burguesía local da cidade. Rosa Díez, candidata por un partido español de extrema dereita, UPyD (Unión, Progreso y Democracia) participaría nun coloquio baixo o tema “El Bilingüismo a debate”. Con ese título e emprazamento comezamos a maquinar a nosa acción-denuncia.

Logo de repasar entrevistas e artigos a R.D. e de ler uns cantos artigos da web de UPyD chégase á conclusión de que mantén un discurso extemporáneo e exaltado no plano territorial, que, salvando as distancias no tempo e as mudanzas na expresión, mantén unha continuidade lóxica con pontos básicos do ideário da extrema dereita fascista de hai mais de 70 anos. O pensamento da candidata de UPyD no tocante á “Unidade de España” ou ao concepto de patriotismo, de “revolución”, así como nas súas ideas supremacistas a respeito do idioma español, confiren a R.D. unha entidade propria que a fai candidata ideal para a nosa acción.

- Postúlanse como un partido “revolucionario”.
- Empraza o seu partido no limbo apartidário “nen na esquerda nen na dereita, nen no centro”.
- Denuncia radical do separatismo “anti-español”.
- Negación da loita de clases.
- Espíritu de misión transcendental (cruzada).
- Defensa a ultranza da língua española e dos “símbolos constitucionais”.
- Préstamos do discurso da esquerda (revolución, liberdade, igualdade).
- Defensa dun certo sentido da laicidade, da separación Igrexa-Estado.
- Radicalismo na linguaxe, propotencia, ameazas.

Estes oito trazos artellan un paralelismo no básico con algúns dos “pontos básicos” da Falange Española no 1933, así como dos “27 Puntos de Falange” do 1934, así que avanzando na idea inicial, que busca denunciar que UPyD está a defender algunhas das vindicacións fundamentais do falanxismo (ainda que non se recoñezan nesa tradición) decidimos optar por unha acción de sobre-identificación, operando directamente sobre os códigos proprios, mais levándoos ao estremo.

Así pois, deseñamos un panfleto tamaño A5 co logotipo de UPyD ben visíbel, así como o seu enderezo web, dándolle un deseño minimamente vistoso. A respeito do texto, logo de ler ben os pontos fundacionais da Falange, decidimos colar unha das pasaxes fundamentais escritas por J.A Primo de Rivera a respeito do “separatismo”. Nela fálase da famosa “unidad de destino en lo universal”, conceito metafísico que pretende argumentar acientificamente a existencia da “nación española” indivisíbel.

Material adxunto 1)




Facemos 150 copias e decidimos acudir á charla, tentando que o noso aspecto sexa congruente co que nos vamos atopar no “Liceo Casino” e non levantar sospeitas. Chegamos ao edificio, diante do cal hai presenza policial, mais entramos sen problemas. Imos ao salón de actos, que xa está repleto de persoas minutos antes de comezar (predominan “señoronas” e xente con aspecto de alto nivel adquisitivo, vamos, toda a alta burguesía local).




Comezamos polas primeiras filas, non sen nervios, e comezamos a ver certa receptividade nos asistentes. Imos fileira a fileira sen problemas, mentres da comezo o acto. Pesia isto, seguimos repartindo os panfletos, persoa a persoa. Moitas “señoronas” asinten cun sorriso. Rematamos o patio de butacas , con algunha xente que nos pide acenando coa man que lle deamos o panfleto. Pasan os minutos, moita xente está a ler o texto, outra xa rematou pero permaneceu impasíbel.

Os medos dunha pronta identificación desaparecen e fan pensar no triunfo da acción logo duns 80 panfletos repartidos. Entón achégase unha rapaza cunha camisola da organización, que nos pergunta de onde traemos o material e quen nolo mandou repartir. Improvisamos: vimos desde Vigo e a organización deunos vía email a posibilidade de imprimir e repartir no acto. Incríbelmente, a resposta convence á interlocutora.

Agora imos polos laterais. Xa case pasan dez minutos do comezo da charla. Máis xente a pedir o panfleto, unha señora comenta que está de acordo co conteúdo. A maior parte das miradas son de asentimento ao lelo, excepto dun home que non quere “propaganda política”. Unha mirada ao patio de butacas fainos ver un aforo onde case todos teñen o seu panfleto na man, e parece que a maioría xa o leran, logo do cal están xa a atender as palabras de Rosa Díez.

Seguimos repartindo. Nun determinado momento, un socio do Liceo comentárnos que non podemos “repartir iso” e que lle deixemos ler o conteúdo. Sorprendentemente léo e o único que nos di é que o acto está organizado polo Liceu e que non se pode repartir “propaganda política”. Logo, dalle outro acordo e comenta que agardemos nese lugar, que vai consultar con outra persoa o tema. Logo duns 17 minutos dentro, o sentido común aconséllanos abandonar o edificio.

Misión cumprida: uns 130 panfletos repartidos , non houbo detección in situ e comprobamos como a xente era receptiva ao discurso de José Antonio Primo de Rivera, iso si, asinado pola organización UPyD, o cal seguramente lle confería actualidade ao “problema do separatismo”. Mais tarde, falando cunha persoa que seguiu dentro mais tempo, coméntanos que nos estiveron buscando sen éxito polo salón de actos, e que non se escoitou nada en contra do folleto, exceptuando unha muller ao que lle pareceu “excesivo”.

Temos que engadir neste ponto que, como nota a rodapé, incluiramos o dato “Procedente de los 27 puntos de UPyD” (referencia aos 27 pontos de Falange Española do 1934) para facilitar, ao cabo, algún dado mais para apoiar a tese que queriamos verificar empiricamente:

“Os simpatizantes de UPyD son receptivos ao discurso fascista da Falange do 1934 no referente á cuestión territorial do Estado”.

Fica comprobado tanto polas reaccións de indiferencia como de asentimento do público, así como pola saída do activista sen identificación nen problemas de nengún tipo.”




ANÁLISE DAS POSÍBEIS MOTIVACIÓNS

Nos últimos tempos afloraron no noso país pequenos grupos na órbita da extrema-dereita que tentan medrar en base a un discurso que explota o vitimismo lingüístico e tenta disimular a voracidade supremacista que sempre caracterizou os colectivos galegófobos. Estes grupos manteñen unha belixerancia extrema cara a língua galega, mais souberon modular a mensaxe co obxectivo de aparentar unha menor agresividade.

A mutación, que operou no campo do significante, continuou conservando o leitmotiv facilmente desmontábel da presunta “imposición” da língua propria do país, realmente inmersa nun proceso de sustitución lingüística. O español é a língua promocionada polo proprio sistema, imposta como deber constitucional, garante da unidade territorial do proxecto de nación española,e defendida en último caso pola forza das armas. Dese ponto de vista, o aumento de utentes do galego é ollado como un potencial perigo secesionista ao alterar os límites impostos de língua minorizada (que non minoritaria) e sometida ao contínuo aldraxe dos que ollan con receo posíbeis avanzos cara a auto-determinación da nación galega.




Esta mudanza no discurso galegófobo pasa tamén por un cambio táctico nos sectores da ultra-dereita españolista, pasando a ter un maior peso a componente neo-liberal, e aportando xustificacións individualistas que, aínda así, non chegan substituir en todos os casos os vellos argumentarios do fascismo, entrando moitas veces en contradición. Poderiamos dicer entón que o neo-liberal ocupa a día de hoxe o emprazamento do fascista, exercendo idéntico papel no tocante á defensa da unidade territorial, aportando unha renovación superficial que non varía en significados, mais muda a forma , o significante.

Desta maneira logran evadir a súa verdadeira raíz, reducen o que naceu como un problema colectivo ao plano do individual e pasan á táctica dunha certa equidistancia no plano idiomático, a falsear o conceito do “bilingüismo” que na realidade agocha a defensa a ultranza do idioma español.

É un deber para os que defendemos o idioma galego o combater estes discursos, tentar anular e desmontar todos e cada un dos argumentos falsificados aos que recorren para xustificar o sometemento da língua.

ENTENDENDO O PRINCIPIO DA SOBRE-IDENTIFICACIÓN

O princípio da sobre-identificación funciona no plano da afirmación subversiva da orde dominante, chegando a constituir un método eficaz para atacar as vulnerabilidades de certos discursos do sistema. Imitando os códigos con fidelidade e levándoos ao límite podemos facilitar que afloren as “caras ocultas” dun actor político ou grupo social, desenmascarando a realidade antes invisíbel.

En palabras de Zizek (tirado do Manual da Guerrilla da Comunicación“):

“Unha ideoloxía consta sempre de dúas partes, os valores explícitos, declarados e propagados publicamente e a súa cara oculta”

Neste sentido o repto foi conseguir afirmar todas as vindicacións de UPyD no referente á “Unidad de España” e demostrar xa non só que son equiparábeis, se non que no fondo son exactamente as mesmas que as realizadas polo fascismo dos anos 30 apesar da modulación na expresión.

Citar certos termos “tabú”, como o acuñado por José Antonio da “Unidad de Destino en lo Universal” que non pode dar lugar a malentendidos a respeito da súa orixe fascista e non lograr a indignación colectiva do público só pode significar o seu asentimento (en todo caso a pasividade sería xa de por si alarmante)

A sobre-identifación opera neste sentido, tanto en afirmar o discurso “oculto” pero que subxace na ultra-direita representada por UPyD, como no referente á cuestión territoral e tamén a respeito da língua. Por cuestións de marketing, intentan eludir calquera intento de asocialos aos “vellos” plantexamentos fascistas. Mais a verdade estivo sempre aí: expresar os “elementos ocultos” en público non só non entra en colisión, se non que é aceptado polas súas bases sociais.

CONCLUSIÓNS

Para concluir, de Isca! quixeramos lamentar o grao de brutalización á que pode chegar unha sociedade que acepte de bo grao formulacións realizadas no pasado polo pior fascismo. Existe campo abonado en determinados sectores sociais para a súa reimplantación baixo identidades diferentes, mais cun discurso análogo no significado e intencións. O proceso está alentado por determinados meios de comunicación, certos poderes económicos e o mesmo aparello institucional español, detentor do “Nacionalismo de Estado” que recrea as condicions idóneas para volte aflorar o fascimo, baixo formas anteriores ou novas.

No pasado, e baixo o pretexto da “Unidad de España” asasináronse decenas de milheiros de inocentes e tivo lugar unha campaña de terror sistematizado , 40 anos prorrogados por un continuismo no que ainda a día de hoxe persisten as elites colaboracionistas do Franquismo e dos seus sucesores tanto no plano institucional como no económico.

Que o discurso de Rosa Díez, procedente do PSOE, chegue a tal grao de ósmose cos plantexamentos Joseantonianos debe alertar a todo o campo da esquerda, e en particular , a todxs aquelxs que nos sentimos independentistas. Que exista base social para dar pe á pior reacción involutiva é unha posibilidade comprobada.

Como a propria Rosa Díez sostén: “no nos importa que nos llamen fachas (…) que digan que estamos a la derecha de la derecha“. Pois ben, nós, hoxe, recollemos a súas palabras e aseguramos, sen lugar a dúbidas, que UPyD non só se ubica ideoloxicamente na extrema dereita , se non que os seu discurso vai abandonando un certo lerrouxismo para achegarse cada vez mais ao Fascismo ordinario. Xa só lle falta o militarismo (e non está moi lonxe ao vindicar o aumento dos orzamentos para Defensa ou en cartas como esta) para que UPyD se poda considerar a réplica modernizada da “Falange Española” de José Antonio Primo de Rivera.




De novo, a burguesía, como se comproba no caso do Liceo Casino de Pontevedra, volta ser proclive a discursos fascistas, e non nos cabe dúbida de quen en etapas de crise non dubidarían en recorrer aos “vellos métodos” para frear calquera vindicación da clase traballadora se afecta aos seus intereses como clase.

Continuemos atentos e sigamos a boicotar os actos dos infames que lexitiman co seu discurso a repetición do terror fascista. Mobilicémonos, recuperemos campos de actuación e loitemos a prol do noso idioma contra os lingüicidas.

Iso si, fagámolo con planificación, evitando criminalizacións innecesarias: A Guerrilla da Comunicación é unha ferramenta indispensábel para o activismo do século XXI.

Anónimo

22:35 --> ei!!! que eso xa llo puxera eu a Supermari.
Pero ninguén coñece ao travestido Pablo Sevastian??? este home está na onda dos supremacistas racias españois. O seu discurso encaixa perfectamente ao lado do de primo de rivera. Con dos cojones!!!!
Ao fin foi un dos que participou no complot montado no seu momento polo director da razón, que anos despois afirmou o sinsentido daquela cruzada, que como único obxectivo tiña volver a darlle lustre a unha españa que o perdera desde Franco.

O consumo de caspa afectalles dun xeito terribel a esta xente.

Quédome coa paranioia dos frikis redentores de las españas: o seu voto en madrid vale seis veces menos que o dunha persoa de Euskadi.
madrid xa se encarga de compensar eso lendo 100 veces máis no aporte que todos e todas facemos á caixa única.
Magoa, eu estou a favor de reformualar o sistema de voto. Entón o noso peso sería moito máis real á nosa porcentaxe na sociedade ejpañola. Estes folcloristas ejpañois de pandeireta e toros non ían durmir en varios anos.


A min persolamente preocupariame enormemente varias cousas:
-formar parte do partido b do pp
-idolatrar o discurso da ultradereita baseado na táctica do ataque sen nungún obxectivo máis alo de retomar o principio de supremacidade racial.

Neses dous campos xoga supermari.

Boa viaxe. O tempo pasaralle factura como xa lla ten pasado até agora, tranformandoo nun desperdicio social.

Anónimo

me gustaria leer una explicación al hecho de por que cxb se salta la legislación electoral para gastar por encima de lo que la ley le autoriza a hacer. deja de escapar hacia adelante mariño!

Anónimo

Bueno bueno; comentolles. Supermari colle un anaco da biografía deste tipo (a primeira parte) da wikipedia e cuspea a ver se tragamos.
Deixese vostede de lerias señor Supermari e de utilizar constantemente o termo "ruborizarse" a un texto falto total de sentido.
Agora amparase en falar dos comerciantes cataláns, votantes de CIU; a ver Supermari, en que quedamos??? pero a xente que se adica ao comercio en Catalunya non eran os que botaben pestes contra os decretos do uso do catalán???? en que quedamos??? hoxe si pero mañá non???
A vostede faltalle unha ferbedura; confunde a súa visión de esquerdismo de tempos pasados (xa me dirá a min un tipo como este que ten que ver a sociedade galega da AN-PG coa realidade actual) con que vivimos na actualidade.

Os conflictos de clases mudaron, e so a xente cunha intelixencia similar á dun mosquito fai análises tan ridículas como estas.

Un dos grandes problemas do sindicalismo actual foi que o neoliberalismo desbosrdounos por todos os costados. Hai xente que segue a pensar que un autónomo (un comerciante por exemplo) é un burgués, cando é un sectores máis atacados desta desfeita da recesión económica.
Creo que sería interesante imprimir este texto tan ben estructurado e repartilo polos comercios betanceiros. Xa sabemos que a xente do comercio betanceiro é burguesa a tope.
Burguesa tamén foi toda esa xente, asalariada no seu momento, á que o seu xefe lle dixo, ou para a rúa ou colles un camión e te fas autónomo traballando para min.
Tamén é burguesa toda a xente que montou o seu negocio de soldadura, pintura ou do que fixera falta despois da desfeita da reconvesión industrial.
Tamén a de ser burguesía a xente que tivo que hipotecarse até o cuello para transformar as explotacións gandeiras familiares en empresas.

Os datos do Ige son claros: en Galiza hai 189.720 empresas (datos do ano 2004) das cales 179.870 son microPEMES (entre 1 e 9 persoas asalariadas). Desas 179 mil, 107.716 non teñen persoal asalariado.
A esta xente (a veciñanza que fai números para chegar a fin de mes) é ao que este "jetas" funcionario lles chama burgueses.

En Betanzos hai 1.007 micropemes (datos do 2004) das cales 618 non teñen persoal asalariado.

Como xa dixen antes, este panfleto cargado de ideoloxía é o que hai que comunicar. Hai que dicirlle á xente de betanzos que é o que pensa este "esquerdoso burgues" que non ten ningún problema en tachar á xente traballadora de parasitos burgueses como se de posuidores de grandes fortunas se tratasen.

Con este anexo creo que quedou ben claro cal é postura deste personaxe. Quedou ben claro quen pensa en fronteiras e se obsesiona con himnos mentras a clase traballadora as pasa putas.

Supermari, non se confunda, un pode ser un nacionalista periférico e ter as suficientes ferramentas para ter ben claro en que consiste a loita de clases e en que punto está despois de utilizar a dialectica como ferramenta para non caer en falsos cantos de serea nen en discuros caducos e estáticos dunha esquerda (esquerdismo) incapaz de interpretar a sociedade que o rodea.

Cando vostede fala da súa "burguesía" e da defensa que o BNG fai dela, non se trabuca o máis mínimo: o BNG estou seguro que quere potenciar esa "burguesía" porque ao fin son unha considerabel cantidade de traballadores e traballadoras deste pais que se levantan todos os días par tentar sacarse un salario co que pagan os impostos que fan que vostede teña esa situación tan pribilexiada de emprego permanente e de por vida sen pegar chapa.

Nota: se vostede quere ser español, pode selo; máis non lle pida ao resto da xente que teñamos que facer coma vostede: mirar para arriba, abrir a boca e esperar a que mexen nela para poder beber.

Anónimo

Upps,esquecía coma sempre "Falar de patrias, himnos e bandeiras sempre foron argumentos da dereita".
Bueno con esto quedoume claro que o Seca Afonso, cando reclamaba patria, bandeira e himno para Timor, Mozambique, Cabo Verde e todas as colonias portuguesas era un maldito dereitoso de merda.

Curioso... todos e¡os estados europeos "democráticos" presentan estos simbolos como elemento irrenunciabel de indivisibilidade, penando con cárcere calquera ofensa a estes tres elementos. O estado español non é menos.

Curioso tamén resulta que a confrontación de todos os estados e paises non aliñados do mundo presenten esos signos de identitarios como un elemento cohesionador contra as inxerencias externas.

Incluso o anarquismo máis militante posúe himno, bandeira e se xeolocaliza dentro de espazos (máis aló das fornteiras adminstrativas clásicas) ben definidos de acción, onde o seu discurso pode chegar.

Incluso CxB claudicou a esa interpretación do mundo: a súa patria é Betanzos, o seu himno o que canta o estanqueiro e a súa bandeira distintiva esta: http://www.cidadansporbetanzos.com/templates/CxB-Campo800/images/topimage-bg.jpg

Non teño moitas ganas de explicarlle que o que significa o simbolísmo, e cal é o seu uso en cada momento. Espero que sexa vostede capaz atopalo en todos esos libros que lee pero non entende.

Nota: o máis gracioso do chiste dunha persoa que se sinte "ejpañola" como Supermari é esa interpretación da superación de fronteiras dentro de Europa. O que no se da conta, é que realmente nun contexto dese tipo, quen desaparecería sería o seu ejpañolismo. A ninguén co mínimo sentido común, nunha reestructuración socio-política de zonas europea se lle ocurriría pensar que os estados, europeos coas sensibilidades que existen, seguirían a estructurarse do xeito en que agora o fan.
Creo evidente, que o que nos chamamamos Galiza pasaría a englobar unha eurorexión (curiosamente recoñecida dentro da UE) Galiza-Norte Portugal.
So un sentimento ejpañolista e por tanto nacionalista centralista é incapaz de entender esa realidade que xa se respira.
O resto, non deixan de ser pallas mentais de quen ao fin, non deixa de ser un colonizado mental ejpañol.
Rematando, mellor non vaia por ese camiño, sairá esacaldado.

blancolexitimo

Non entende nada, ergo, esta condenado a dar paos de cego a diestro e siniestro pola eternidade.

Confundir a termino comerciante co autonomo que ten unha tenda, na que traballa a familia e pouco mais, ou con quen monta a sua pequena empresa de electricidade, e outro exercicio de escapismo mais que xa a poucos convence.

¿De verdade non sabe quen son os comerciantes os que me refiro?
Teno moi facil, non ten mais que coller esa morea de empresas que foron montadas con premura e agora teñen concesions eolicas que as fan millonarias sin mover un solo dedo.

Un saudo.

Anónimo

señor supermari, vostede é o que non quere enterarse. Non fun eu quen iniciou a disertación falando sobre os burgueses comerciantes cataláns de dereitas porque seica votan a CIU.
Vostede é o necio que quere interpretar a realidade como lle ben en gana.
Se soubese algo máis de economía, sabería que o perfil de comerciante galego, é decir 600 e pico persoas en Betanzos, son comerciantes e autónomos e que representan unha porcentaxe determinada do empresariado.
Esactamente o mesmo ratio que Alemaña, Franza ou Holanda.
Fai moitos anos que a visión do traballador asalariado por conta allea como único sector a ter que ser defendido polos sindicatos pasou á historia. Esa mesma historia que non pasou polos seus miolos.
Eu non sei se vostede é imbécil (eu a día de hoxe teño ben claro que si) ou seica nos quere facer pasar anos por eso (desgraciadamente non ten capacidade).

Xa lle comentei e lle repito, que o 95% das empresas galegas son micropemes (1-9 persoas traballadoras). Se vostede lese algo máis os datos estatisticos do concello no que pretende exercer a súa acción política, tamén sabería que a inmensa maioría desas micropemes están adicadas ao comercio.
Do comercio vostede (non eu) dixo:
"A maior parte dos comerciantes de Cataluña votan por CiU, de igual maneira que sucede co PNV. O BNG traballa desde as suas consellerias no mesmo sentido, para conseguir esa burguesia galega nacionalista que os outros teñen: estratexia acertada desde o punto de vista electoral."

O comercio en Catalunya e Euskadi, ao igual que en toda Europa, tal e como xa lle dixen antes, é esactemente igual.
Polo tanto, o que se extrae do seu discurso é que vostede non se entera de nada. A xente, o pequeno comerciante, votará a quen lle dea a gana, e supoño que eso será a quen mellor defenda os seus intereses.


Vostede, supoño que como bo ejpañolista, refirese ao tema da "burguesía" esa que se presentou aos concursos eólicos, non??? é fácil adiviñar que é o que pensa un autoridiculista como vostede. Tan claro como cagar. Ao fin o seu discuso xa llo dictan dende madrid letra a letra.

Que quere que lle diga??? so fai falta ver quen inicia esa campaña de "descrédito". A min non me preocupa.
Se vostede algunha vez traballara de algo, ou se preocupara por algo máis aló do seu propio benestar e desa teima interpretativa que ten de filósofo incomprendido, que a realidade é bastante máis complexa que as pallas mentais que vostede se monta nas interminabeis horas de lecer das que disfruta.

O concurso eólico é simplemente sublime. Tal vez un dos exercicios de autoafirmación máis importantes dos desenvolvidos en Galiza. A un ejpañol como vostede non lle dirá nada. Ao fin abre todos os días ben a boca para tragar a mexada que lle cae do mana ceo, non???

Se vostede lese o concurso antes e despois dariase conta de moitas cousas (bueno, duvidoo), pero as máis importantes, á marxe do propiamente enerxético, é a creación de sinerxias empresariais, xa non so entre empresas, senón entre sectores económicos, que ao mesmo tempo crean empresas en novos sectores, ao tempo que tamén activan reivindicacións históricas (grupo lacteo galego).

Supoño que a esto é ao que lle chama vostede "burguesía"; pois si, é burguesía. A dialectica está ahí para utilizala.

Pero é unha burguesía, que a diferenza do colonialismo ejpañol que como único obxectivo é utilizarnos como unha colonia, esta burguesía, autoctona se lle esixe que traballen para mellorar a sociedade galega.

Mentras antes, o capital se trasladaba a Madrid para encher os bandullos dos ricos e poderosos que lle mexan na boca, agora, esta "burguesía" ten que cumplir cuns compromisos perfectamente establecidos nun concurso público.


Claro que efectivamente; nese esquerdismo decimonónico no que vostede vive, seguro que estaba mellor nesa contradición de colonia explotada dende fora con adxudicacións a dedo.

De todas formas non se preocupe. O seu discurso será coñecido, e ben coñecido en Betanzos. Unha boa encolada á vella usanza fai miragres. Non fai falta dicir que para a hixiene política, a xente ten que coñecer cal é o verdadeiro discurso da xente.
O de vostede está claro: o desprezo máis absoluto polo traballo da xente.

Saúde, e que vostede trague ben toda esta merda que é capaz de xerar ao seu redor.

Anónimo

¡Eu tamen son galego-español!.
¡yo tambien soy gallego-español!

o mascarita.

Anónimo

por certo, esquecía como sempre. Eu entendín ben o que quería decir a palabra comerciante, o que entende a gran maioría da xente como se pode perfectamente extraer dunha simple busca:

http://www.google.es/search?hl=es&client=firefox-a&rls=com.ubuntu%3Aen-US%3Aunofficial&hs=A7v&q=os+comerciantes&btnG=Buscar&meta=

Se vostede agora quere darlle as voltas ao tema, deallas. Creo que queda ben claro quen ten moita experiencia no escapismo, non???

Deixolle os datos, para que os revise, analice e deixe de dicir estupideces:
http://www.ige.eu/igebdt/esq.jsp?paxina=002003001&c=-1&ruta=fichas%2Fbdmunicipal_tablas.jsp%3FESP%3D15009

Anónimo

http://www.elidealgallego.com/hoy/area/area07.html

Todo moi bonito , pero como é que estando tan tan mal o concello , que incluso hai que pedir un crédito para os terreos , a conto do 2007 cérrase con 1,5 MILLÓNS DE EUROS DE SUPERAVIT???

Anónimo

El ideal Gallego

”La propuesta de los independientes se debatió, para su aprobación en la comisión de gobierno del 13 de enero. Cidadáns por Betanzos, que solicita la publicación del informe de liquidación correspondiente al ejercicio de 2007 en la web municipal, instó a la alcaldía entregar copias a cada grupo político con representación municipal.
Sin embargo, desde el BNG denuncian que, tanto PP como CxB, violaron la previsión legal de entregar a la oposición “unha información tan delicada e prolixa como a conta xeral con quince días de antelación para o seu estudo”.
Para el BNG, la ocultación y violación de los plazos “é unha mostra máis da irresponsabilidade con que PP e CxB están a rexir o Concello de Betanzos e un exemplo moi elocuente da claridade e transparencia deste goberno”.
Mira que eres mentiroso Enrique. Para manchar la claridad y trasparencia de CxB vas a tener que hacer mucho mas que mentir como un niñato de colegio. Cuando mientas hazlo en algo que no sea tan evidente. CxB ya llevó a comisión de gobierno que se entregue la documentación a la oposición. La próxima vez apunta bien.

Anónimo

http://www.laopinioncoruna.es/secciones/noticia.jsp?pRef=2009012000_2_253511__ACorunaMetro-asegura-Betanzos-cerro-cuentas-2007-superavit

quien es el que construye un discurso sobre mentiras ahora mariño?

Anónimo

Falar de patrias, himnos e bandeiras sempre foron argumentos da dereita.


Canta a la Patria, hogar del hombre libre,
Baluarte de pueblos en franca hermandad.
Oh! Partido de Lenin, fortaleza del pueblo,
que al triunfo del Comunismo nos conduce!
En la victoria de ideal inmortal del Comunismo,
Nosotros vemos el futuro de nuestra amada nación.
Y en el revoloteo de su estandarte escarlata,
es verdad que desinteresadamente siempre permaneceremos.

Blancolexítimo, soache este anaco de himno?. Patria, himno, dereitas?

Saiches hai anos da tua aldea e non aprendiches nada. O básico para ter un título e creerte o novo mesías, o liberador do pobo oprimido contra da clase política.

Con intelixencia hai que nacer, eso non o acadaches con horas de estudio, como os títulos. E segues a decir parvadas como cando eras cativo alá en Escairón.

O teu admirado Savater di que o sistema educativo debe facer dos nenos fábricas e non almacéns.

Ti chegache a ser un gran almacén, moita sabiduría no teu haber pero, sin intelixencia, nada tes.

Please non sigas a dicir parvadas, di o que pensas, en vez de pensar o que dis. Non sei si me colles.

Anónimo

mascarita, que te fodan
mascarita, que te jodan

Anónimo

Como siempre mariño escupiendo contra el BNG, digas lo que digas siempre escupes contra el BNG y nunca contra el pp. Curioso no crees?

Anónimo

Señores estamos en el 2009 y el estado de las cuentas actuales son las que están jodidas. En el informe del 2007 no están reflejadas las sentencias de (800.0000€+2.000.0000€) que se deben. Saquen la cuenta señores. Si les sobra calderilla ir metiendo en una ucha para tapar el agujero que dejaron los que tanto defendéis. Sois una panda de ignorantes y os merecéis que os cuelen tantas mentiras. Mientras vosotros les hacéis el juego sucio ellos viven como reyes a costa del pueblo. O es que repartieron la pasta con vosotros?. Seguro que tenéis que ir todos los días al trabajo por un sueldo miserable, deviendo el favor claro, y ellos viviendo como reyes. Sino pregúntenle a Pachico que ya tiene un puesto en la FEGAM. Hay que ser gilip...... jajaja. Me río de vosotros.

Anónimo

Esta é a dereita burguesa de Supermari:

http://www.galiciae.com/nova/23666.html?lang=gl

Anónimo

19:45 --> pero mira que eres bruto tío. Ti o de falar telo como unha afición, non??? porque se non, non se entende o que pos.

Anónimo

Lo llamaron Alfredo. Casi en la cuna comenzó a mamar el discurso radical y antidemócrata que se destila en las cloacas de Madrid, esa ciudad asediada por la escoria del fundamentalismo nacionalista. Nunca la evidencia fue mayor: ratas. Estudió en la escuela de los padres sagitarios y, según nos cuenta un alumno que por razones obvias oculta su nombre, sufrió los tocamientos de un fraile que, sin duda, tenía conexiones con sus colegas pederastas vaticanos y, quizás también, norteamericanos. De semejante padecimiento le quedó su refutada afición a tocar los huevos del prójimo.

En vez de personajes de cuentos y películas de Samaniego o Costa Gravas, como todo bien nacido, nuestro niño tuvo la influencia de unos ogros, perdón de sus padres, que le inculcaron el odio a todo aquello que no acabara en “ez”, es decir Martínez, González o Fernández. Siguiendo los pasos de Pablo Iglesias, racista y xenófobo que alentó la muerte de miles de rifeños y caribeños, se afilió a las juventudes de esa doctrina entrometida que alienta la unidad de territorios tan dispares como Vasconia o Galicia, para regocijo de los historiadores de la Academia que no pararon de carcajear una y otra vez al escuchar semejantes sandeces. No sabían si llamarle idiota o más bien subnormal.

Expertos en psicología han definido a estos alevines del mal a través de sus factores subpersonales (traumas, frustraciones, bagaje inconsciente heredado, virilidad fálica, complejos e inhibiciones) que se imponen a cualquier consideración lógica, incluso política.
Semejantes enseñanzas se esparcen en esas escuelas irredentas donde sólo se instruye el odio a la libertad y a la democracia. Desde el momento en que esa gentuza puso sus garras en la educación, los resultados son obvios. Es impensable que miles, quizás millones de niños y niñas, puedan estar formándose en esas escuelas, semilleros de asesinos, policías y guardia civiles, que tan mala imagen de nuestra sociedad dejan en los países civilizados. Chavales con nombres horrendos, provenientes de sectas religiosas, verdugos confesos y santurrones de pega.

Uno de los violadores múltiples del ascensor de Villadiós estudió en una de estas escuelas privadas, al igual que el último criminal que estafó a miles de ciudadanos con un fondo de inversiones ficticio, tal y como informó el teletexto de la Televisión Local (Localvia) de Mataporquera, Burgos. Se espera que todos sus maestros sean encerrados en prisión que es donde deberían enseñar. Las paredes no hablan. Y que clausuren, de paso y aunque fuera por higiene, esas escuelas.

Este personaje quiso realizar el servició militar de forma voluntaria pero fue atrapado por una voluptuosa activista de su nauseabundo partido, una aspirante a fulana a la que llamaban La Mantis. La que fue su novia por unos meses vivía abrasada por el odio a Cataluña, y a veces a Vasconia, y por los ardores sexuales. Era una predadora nata, que se sumergía sin previo aviso en los antros de la noche madrileña, consideraba una proeza el abordaje de cualquier nave masculina y no respetaba lazo convencional alguno: le daba igual que fueran solteros o casados, jóvenes o adultos, con novia o sin ella, progres o ciegos. Desaparecía súbitamente y regresaba con ojeras días más tarde para hacerse la prueba del Predictor. Con una novia semejante, Alfredo, seguidor del xenófobo Iglesias, no tuvo más remedio que romper su compromiso.

Sus profesores de infancia crearon aquel Foro llamado de Ermua, lo que da una idea de su nefasta educación. No hubo tal Foro. La mentira fue colosal. Ermua rechazó y protestó que esos malvados advenedizos, míseros gladiadores de grotescos anfiteatros políticos, profanasen la gran población vizcaina, sin ostentar siquiera la más mínima representación.

Fueron a Ermua o a Lizartza, más tarde, como pudieron haber llegado a Cantalapiedra. Y después de reunirse en alegre camaradería, ente sorbos de licores y humo de vegueros, acordaron osadamente denominar a lo que crearon Foro de Ermua. ¡Qué canallada!
Se incorporó a la universidad y logró un título que sin duda se lo regalaron al conocer sus conexiones sociatas. Por méritos hubiera conseguido un puesto de camarero en la Casa del Pueblo de su barrio, y eso con enchufe. La asignatura de economía se la impartió Falete, la de abogacía un atrasado mental llamado Caballo y la de psicología un viejo conocido familiar, Borracho. El rector, Zampapollas, un hombre sin personalidad incapaz de frenar los abusos de cientos de alumnos con nivel intelectual igual a cero y que, sin embargo, han logrado los títulos deseados, vive en medio de la abundancia en una casa en el barrio de Salamanca, valorada en quinientas cuarenta millones de raciones alimentarias de Cáritas.

Nuestro personaje se hizo adulto y entró a trabajar como parásito en la Administración. Estas prácticas han sido denunciadas reiteradamente por agentes sociales, políticos e incluso dos resoluciones del Tribunal de Estrasburgo y una declaración oficial de Naciones Unidas avalan las querellas contra los residuos de esa especie de nepotismo que, aún residual, subyace en los centros oficiales de la capital. Juró clandestinamente una constitución ilegal y retrógrada, denunciada una y otra vez por militarista y clasista. También prometió fidelidad a un rey cuya familia ha mostrado signos de corrupción, vida floja y sexo ávido durante los últimos tres siglos. Las reiteradas advertencias de la ilegalidad de estos actos no sirvieron para que cejara en su empeño antidemócrata por lo que, finalmente, fue detenido.

Las evidencias eran tan notorias que los peritos sindicales apenas tuvieron trabajo en el juicio al que fue sometido. La alarma social por su actividad subversiva fue suficiente para que el juez, ponderado donde los haya, le condenara a 20 años de internamiento que, deseamos y esperamos, cumpla en el presidio más lejano a su domicilio, en la isla Perejil, por ejemplo.

Con cariño, para Blancolexítimo.

Anónimo

El BNG pierde a dos de sus dirigentes en Argentina
EL PAÍS - Vigo - 21/01/2009
Guillermo Ramón Somoza, dirigente del BNG en Argentina, se sumó ayer a la reciente renuncia de su compañero Juan José Ageitos, disconforme con una organización que, asegura, "reniega de considerarse de izquierdas, no asume la condición de fuerza política republicana y ha renunciado a luchar por la autodeterminación de Galicia".
A través de una carta, Somoza consideró además que "muy poco le interesa al BNG la emigración y sus problemas; tan sólo la necesitan cuando algún representante oficial realiza una visita".
El BNG está perdiendo el norte por agarrarse al sillón. Penoso. Nunca lo diría.

Anónimo

O PPdeG pide 'xogo limpo' nos telexornais

Redacción . O Partido Popular galego pide un tratamento igualitario nos medios públicos durante a precampaña electoral. Denuncia que nos informativos da TVG priman as informacións do candidato do PSdeG en tempo e ubicación incumprindo a lei de creación da CRTVG (Compañía de Radio Televisión de Galicia).

Que curioso cuando lo hacían ellos no se quejaban. jajaja. Tiene coña la cosa.

Anónimo

9:32 --> non digas chorradas ohhhh!!! a noticia pillada polos pelos. Máis ben unha noticia onde non hai noticia.
A presenza do BNG no "exterior", sempre foi anecdótica e puramente testimonial.


Máis ben sempre se animou á xente afiliada ao BNG do exterior a que participasen en organizacións do estado onde se atopaban.
Tanto Ageitos como Somozas levaban anos sen participar na vida orgánica do BNG. Se lle pregunta á xente, a inmensa maioría responderá: pero tiñamos xente aló? e para que?.


En fin, outra machada máis da coz do seu amo.

Hai que ser zoquete para pensar que unha persoa que está a miles de quilómetros e que non ten o máis mínimo contacto con esta sociedade, pode estar decidindo o teu futuro. O que hai que ler.

Anónimo

Polo último parrafo do anterior anónimo.
Por eso mismo vamos a Arxentina e demais paises onde hai descendentes de galegos, ata cuarto ou quinto grao, para facelos cidadans de pleno dereito, e sin embargo os inmigrantes non teñen os mesmos dereitos, a pesares de estar en esta sociedade e colaborar con ela.


o mascarita.

Anónimo

vaya talante el de javier de la fuente en la opinion y en vuestra nota a los medios. insultando no se tiene la razón. vaya decepcion

Anónimo

12:38 --> pois iso, totalmente de acordo.
Hai a xente que se lles lembra sudamerica para "solidarizarse" cos golpes de estado da ultradereita ou para ir recolles sacas de votos.

Anónimo

Todo un crack o estanqueiro. Agora resulta, que o BNG non pode informar de como estaban as contas cando exercían goberno.
Está claro que este elemento xa non so quere ser o responsábel de propaganda do "goberno" obrando no seu beneficio, senón que tamén o quere ser da oposición.
En breves veremos ao estanqueiro, creando un grupo de élite para a filtración da información da xente que vive en Betanzos.

Aínda que non devemos de sorprendernos, ao fin, a este político profesional venlle xa de familia a súa forma de enterder como hai que someter á poboación ás súas decisións.

Anónimo

mal, muy mal mariño cuando toda respuesta es una nota con varios insultos. creo que cxb ha sido una vez mas el tonto util de la faraldo en el asunto de la cuenta general. javier tiene mucha prisa por salir en los medios y no ha pensado bien el contenido de la nota. pero salir con insultos lo unico que hace es restar credibilidad a cxb que aparece ahora de crispador ofendido por la nota que remitio el bloque. con insultos no, el pp la ha colado bien y el bng ha ganado al salir cxb insultandolo. muy mal. reflesionar!!

Anónimo

PARA EVITAR INTERPRETACIONES INTERESADAS, HAÍ VA LA NOTA OFICIAL:
Desde Cidadáns por Betanzos (CxB) tenemos que lamentar la bochornosa actuación del representante del BNG en la Comisión de Cuentas del pasado lunes, donde pretendió subrogarse a un derecho legal que no le corresponde e increpó directamente a nuestro partido como responsable de la ocultación de los datos de la cuenta general.
Contrariamente a lo que afirma el partido nacionalista la ley no le garantiza 15 días previos para visualizar la Cuenta General del 2007 antes de la Comisión, y de hecho el portavoz de CxB la conoció al mismo tiempo que el resto de Grupos políticos. No obstante, y como medida extraordinaria, todos los miembros de la Comisión aceptaron aplazarla hasta el próximo viernes para facilitar su conocimiento.

Hay que recordar que fue precisamente Cidadáns por Betanzos (CxB) quien propuso, y se aprobó, en Junta de Gobierno el pasado 13 de Enero el siguiente acuerdo:
“Propongo para su aprobación que se le entregue a todos los Grupos políticos de este ayuntamiento una copia del informe de liquidación de las cuentas del ejercicio 2007, así como su publicación en la página web del ayuntamiento”.

Ya el 23 de Diciembre los concejales de nuestra formación habían aprobado en aquella Junta de Gobierno: “Propongo para su aprobación que se le dé traslado a la Intervención municipal el requerimiento de esta Junta de Gobierno Local de que la liquidación del ejercicio 2008 se haga lo antes posible, y siempre dentro del plazo legal en el primer trimestre del 2009” con el fin de poder cumplir rigurosamente los plazos en el futuro.

Difícilmente se puede entender la prepotencia y falsedad con la que hoy se ha mostrado el BNG en la prensa usurpando un derecho que no les corresponde e intentando engañar a la opinión pública sobre la situación económica actual utilizando datos de la legislatura pasada. Es importante recordar que CxB entró en el Gobierno el 1 de Septiembre de 2008 y el presupuesto municipal del año ya estaba agotado.

CxB HA SIDO MUY CLARO EN SU NOTA Y CON LA JUSTA CONTUNDENCIA.

Anónimo

¿Quen insulta?; ¡polo visto olvidamomos do que queremos!.

Anónimo

CXB sempre falando do que non sabe. Consulten, se fan o favor, a Lei 5/97 de Administración Local de Galicia, alá polo artigo 212 punto catro. Logo falamos de "derechos que no corresponden" e outras declaracións precipitadas.

Anónimo

gracias señor de la fuente por pegarnos la nota de sus gentes tal cual. ahora que? vendrá uno del bloque con la suya? y por repetir más su cuento será cierto? yo miraba la ley que le acaban de decir y ensayaba un EXCUSE

Anónimo

AHÍ VA EL COMUNICADO OFICIAL DEL BNG DEL DÍA ANTERIOR AL DE CXB:

O nacionalista Henrique del Río denunciará que o goberno de PP e CxB violou a previsión legal de entregar aos grupos da Corporación unha información tan delicada e prolixa como a conta xeral con 15 días de antelación para o seu estudo. Os números demostran que, contra o discurso económico sostido por PP e CxB, o exercicio de 2007 foi pechado con superávit polo Concello de Betanzos.



Betanzos, 19 de xaneiro de 2009. O BNG denunciará esta tarde na Comisión Especial de Contas que terá que informar a conta xeral do 2007 a ocultación do propio documento por parte do goberno local. O representante dos nacionalistas na comisión que se reunirá esta tarde, o edil Henrique del Río, poñerá de manifesto que a conta xeral ten que ser entregada aos grupos da Corporación con 15 días de antelación para poder estudala e analizala convenientemente. “E iso non é porque o diga o BNG, senón porque o exixe a Lei de Facendas Locais” apunta. De feito, o concelleiro nacionalista afirma que “só puidemos consultar a conta xeral esta mesma mañá, e retirar unha copia para a súa análise ás dúas da tarde”. “O goberno local terá que explicar que hai na conta xeral para retela ata o último minuto” matizou.

Para o edil nacionalista esta ocultación da conta xeral e esta violación dos prazos e garantías que a lei prevé é unha mostra máis da irresponsabilidade con que PP e CxB están a rexir o Concello. “Este é un exemplo moi elocuente da claridade e transparencia deste goberno”, apunta, “ocultación de documentos e violación de dereitos dos concelleiros da oposición”. O representante do BNG na comisión de contas, Henrique del Río, indicou que o goberno local “non comete o agravio co BNG, senón que está a faltarlle ao respecto aos veciños e veciñas de Betanzos” e exixiu a PP e CxB que non trasladen á administración municipal “as súas liortas intestinas”.



Sobre o contido do documento, del Río explicou que a conta xeral amosa que o ano 2007 foi pechado con superávit polo Concello de Betanzos, cun remanente líquido de tesourería de 1.554.246,48€. O edil nacionalista apunta que ademais a 31 de decembro de 2007 varias contas bancarias do Concello sobardaban os 500.000€ de saldo positivo. O BNG entende que “os números amosan que PP e CxB mentiron sobre a situación económica do Concello durante case dous anos”. O concelleiro nacionalista demandou unha “explicación pública convincente para a espiral de mentiras que PP e CxB sostiveron todo este tempo”. O BNG agarda que o goberno local ofreza unha boa explicación sobre o retraso na presentación da conta xeral, que tiña que ter pasado pola Comisión Especial de Contas antes do 1 de xuño de 2008.

Anónimo

Lei 5/97 de Administración Local de Galicia


Artículo 212.

1. La periodicidad de las sesiones ordinarias de las Comisiones de estudio, informe o consulta y de los órganos de participación será determinada por el Pleno. En todo caso, será preceptiva la reunión de las Comisiones con anterioridad al pronunciamiento del Pleno en asuntos de su materia, salvo cuando tengan que adoptarse acuerdos declarados urgentes.

2. Podrán, sin embargo, celebrar sesiones extraordinarias cuando su Presidente lo decida o cuando lo solicite la cuarta parte, al menos, del número legal de miembros.

3. La Comisión Especial de Cuentas tendrá que reunirse antes del día 1 de junio de cada año para emitir el informe preceptivo sobre las cuentas anuales de la Entidad Local.

4. Las cuentas y la documentación complementaria estarán a disposición de los miembros de la Comisión para examen y consulta como mínimo quince días antes de la reunión.

Anónimo

La liquidación del ejercicio 2007 ya está colgada en la página web del ayuntamiento.
Refleja un año positivo y los nubarrones de las sentencias que hubo que empezar a pagar en el 2008.
No me extrañaría con ese panorama que el 2008 tenga un resultado pésimo.

Anónimo

en 2007 se empezó a pagar al señor rivera- pleno celebrado el dia que hay entre el globo y los caneiros en el que se aprobo tambien la fiesta de la tortilla- asi que menos lobos.

Anónimo

En vez de discutir de chorradas penso que deberiamos loitar xuntos polo noso, sen facer dano a ninguén. Refírome a que: o que queira falar español que o fale, o que queira falar galego, que o fale, e o que queia falar chino, tamén. Iso si, considero que se queremos unha sociedade libre tamén haberá que ñoitar contra os que pretenden que todo vai cara atrás: PP, UPyD (dereita casposa e retrograda), a relixión (calquera relixión, que cada un crea ou non no que lle pete), e os de equerdas que pensan que son de esquerdas e realmente actúan coma os de dereitas. Anónimo (henriquito, supoño), hai que madurar!!, e en vez de usar como armas discursos utópicos e verborreas baleiras, temos qe actuar dando exemplo, loitar polo noso sen insultar e infravalorar a ninguén. Somos galegos, si, pero tamén españois (ainda que eu considérome moito máis galego), gústenos ou non, e é polo que seguiremos dando caña polo noso, pero sin facer discursos enfervorizados e insulsos. Falo galego o 90% do ano, e penso en galego, pero tamén estiven fora anos e non tiven problema algún, ainda que algunha vez non me comprenderan.Pero todo o que sei é unha riqueza para min, e nunca considerei nada mellor ou peor.
Conclusión: non te enrolles tanto que dese modo consigues menos siareiros e madura a ideoloxía.
E a Mariño, que non se case con calquera (penso que é unha persoa cabal), que siga defendendo o galego á súa maneira e que eu sempre o respetei (un dos motivos foi o do galego).

Un saúdo a tod@s e tranquilidade. Iso si, non permitams que a caspa habite no cabelo limpo e brilante da nosa sociedade (non nos chegaron 40 anos de paquito e 8 de asnar?)