Botando uns regos de hortariza

Xa sei que teño algo abandonado este outeiro. Pero compre ter en conta que esta e un terra dura, chea de pedras e monte baixo, que non luce o que se traballa nela. O sacho, ou entra a golpes de ideoloxia, ou queda colgado de por vida na palleira. Teño tamen, por veces, a impresion de que sementei mais millo do que podo sachar. Agora si, os froitos destas terras sin lentura son os mais sabrosos que a natureza pare. Convertir moleculas de dioxido de carbono, que non costan un centimo e andan zizagueando polo aire, nun migueliño (figo) e unha obra de arte. Cheguei de viaxe e o ler a tertulia do outeiro entereime de como andaban as cousas por aqui. Eso e dificil de pagar. Porque, ainda que xa o escribin, a negociacion co PP para a formacion do goberno municipal foi a ultima ocasion na que eu asumin responsabilidades en representacion dos meus compañeiros de agrupacion. Elexiuse por unanimidade unha nova direccion que sera a que leve o timon nesta nova etapa. Eu son, pois, un sinxelo militante de base. Quere esto decir que, aparte das cuestions nas que non entrarei por formar parte dun colectivo que toma decisions escrupulosamente democraticas que -por selo- deben ser asumidas por todos os militantes, non poderei opinar de moitas cuestions que se plantean porque descoñezo o tema do que se fala. Entenderase que me chega documentarme nos temas que trato, sin entrar a estudiar os que aqui van xurdindo. Esixirme eso pareceme excesivo. Porque aqui siguense valorando feitos, incluindo neles as noticias que aparecen nos medios de comunicacion, e non se lle presta atencion a rumores. Penso que "O outeiro de blancolexitimo" ten o valor que ten por manter ese principio contra vento e marea. Como non ocupo ningun cargo politico que me libere do meu traballo diario, podo decir coma o poeta: Y al cabo, nada os debo; debéisme cuanto he escrito. A mi trabajo acudo, con mi dinero pago el traje que me cubre y la mansión que habito, el pan que me alimenta y el lecho donde yago. Asi que, si lles parece ben, irei comentando o que se veu decindo estes dias por aqui pouco a pouco. Para romper esta cordialidade que pode crear lazos innecesarios e cargar de almibar este torneo medieval entre cabaleiros (ainda que a alguns lles quede ancho o traxe), comentarei unha noticia que aparece hoxe en LVdG: "Vicepresidencia costeó el viaje a Silleda y la comida a más de 5.000 mujeres de toda la comunidad" Escoitando toda a vida as criticas a dereita gobernante por andarlle organizando bailes e comerotadas os vellos para agora, chegados o poder, multiplicalo por 500. Da modesta discoteca de barrio a macrosala con orquesta, viaxe, almorzo e comida. ¿Quen anda decindo por ai que hai unha crisis de moito piston? Para encontrar nesta maneira de actuar unha traza minima de praxis que poda ser calificada como propia da esquerda politica, necesitariase -mais que un analista- un mago. Xa teño dito moitas veces que os feitos colocan sempre a cada un no seu sitio. ¡Que non daria eu por ver cinco mil mulleres uniformadas cun gorro no que puxese As = Os ! Como veño mantendo, esto so se pode producir nunha sociedade anestesiada que perdeu, aparte da coraxe, calquera referencia etica. ¿Como se poden ridiculizar e manipular desa maneira os pilares da Galicia matriarcal na que un se criou? ¡¡Que miserables son as campañas electorales!!

Etiquetas de Technorati: blancolexitimo,Betanzos