Apagar o televisor instrúe
|
Tocarse, bicarse...¡A ternura, parroquia, é a ternura! As frases que aparecen no banco son de maio do 68: Sede realistas, pedide o imposible A vida está noutro lugar Non se reinvindica nada, cóllese A ortografía é unha mandarina Canto máis fago o amor, máis ganas teño de facer a revolución. Canto máis fago a revolución máis ganas teño de facer o amor. SEXO: está ben, dixo Mao, pero non moi seguido Zelda, quérote ¡Abaixo o traballo! Traballador: tes 25 anos pero o teu sindicato é doutro século Non tomedes máis o ascensor, tomade o poder Os muros parisinos forman parte da historia da esquerda europea (a de verdade) e deberían estudiarse nas escolas. Outra pintada decía Profesores, facédesnos envellecer. A natureza dalles a algúns todo, voz e cintura, mentras que a outros non nos queda máis que Se eu fose Elvis... Recordo perfectamente a casa, o disco e a xente que escoitabamos ó Cilia, ó Zeca, ó Fausto, ó Vitorino... Trouxeronos a Compostela... Un tiña 20 anos e o tempo andaba acelerado a máis non poder. Recordo que, cando andabamos nesto da política municipal, alguén se cabreou moito e me insultou cando subín unha canción do Zeca: como supuxen que era xente nova, sonrinme. A ignorancia é sempre atrevida, pero na xente nova é unha maneira de rebelión imprescindible. Como decía, esta é para min unha canción especial. Non podía faltar o JAJ Outro xenio do nivel do mexicano que estaba sempre pegado a unha muller e a unha copa de tequila. CODA: as traduccións son miñas, daquela á miña maneira. |
