Saqueo da banca pública 1

Permitiron que as caixas emitisen accións preferentes e subordinadas que lles foron colocadas a personas (ancianos) para as que ese tipo de inversión era unha verdadeira estafa.
¿Por que as preferentes?
Porque cando un banco necesita diñeiro fai unha ampliación de capital que lle ofrece ós seus accionistas. As caixas como son semipúblicas e non teñen accionistas non poden levar a cabo ampliacións de capital.
Por eso venderon as preferentes.
¿Quen son os responsables desa venta?
Os que formaban parte do Consellos de Administracción.

¿Quen eran os responsables de evitar esa estafa? 
Os organismos de control bancario: Comisión Nacional del Mercado de Valores (CNMV) e Banco de España (BE).
Na CNMV mandaba un excomunista posto polo PSOE: Julio Segura Sánchez.

 
Era Gobernador do BE outro insigne socialista: Miguel Ángel Fernández Ordóñez.


E, por primeira vez na democracia, o Subgobernador do BE era nomeado tamén polo PSOE: Javier Ariztegui.

 
Ata o acceso ó poder dese gran estadista chamado don José Luis Rodriguéz Zapatero, o Goberno nombraba ó Gobernador e o primeiro partido da oposición ó Subgobernador.
As preferentes comenzaron a comercializarse nos anos 90 e aló polo 2004/2005 frenouse a súa saída por unha recomendación da CNMV.
Volveron a comercializarse masivamente a partir de 2008, e sobre todo en 2009 e 2010. Ler aquí.


As preferentes teñen bastante que ver con don J. L. Rodríguez Zapatero.

As caixas, que supoñían o 64 % do sistema bancario español, foron saqueadas e co diñeiro de todos tivemos que facerlle frente ós enormes desfalcos que deixaron os seus xestores. Esa é unha das causas polas que hai que andar facendo recortes en Sanidade e Educación.
¿Quen son os responsables dese saqueo?
Os que formaban parte dos Consellos de Administración.

¿Quen formaba parte deses consellos?
La estructura de las cajas de ahorros actuales se regula en la Ley 31/1985 del 2 de agosto, donde  se crea un gobierno corporativo con tres órganos: Asamblea, Consejo de Administración y  Comisión de Control.
No ano 1985 gobernaba Felipe González.
Esa lei permitiu a entrada de políticos e sindicatos nos consellos de administración:

Asamblea: en el artículo 2 de la Ley se especifican los porcentajes en los que distintos agentes  tendrán representación en esta, siendo: Corporaciones Municipales y otras entidades de derecho  público (Gobiernos Autonómicos) controlarán como máximo el 40% de la asamblea, los  impositores entre el 25 y el 50%, los fundadores y los trabajadores máximo el 15%. En 2010  se  modificó la ley para que “otras entidades de reconocido prestigio” eligiesen al menos al 5%  de  miembros de la asamblea a pesar de quedar ya pocas cajas que no hubiesen empezado la  fusión  y bancarización.
Consejo de Administración: el consejo es el órgano con más competencias de una caja: tiene  encomendada la administración y gestión financiera y la obra social. En el artículo 14 de la  LORCA se obliga a que éste sea proporcional a la asamblea y a que sus miembros sean  aceptados por esta. Los consejerosgenerales tienen voz y voto en la asamblea en calidad de  miembros, aunque en la práctica esto es irrelevante.
La Comisión de Control: es el órgano encargado de velar por el buen hacer del Consejo de  Administración. Es elegido por la Asamblea de entre los miembros del Consejo de  Administración, y en la misma proporción que en la Asamblea.
En definitiva, hay tres órganos que en la práctica son uno: La Asamblea. La captura de la  Asamblea, por tanto, garantiza el control absoluto de la entidad y los incentivos a alcanzar  pactos entre los distintos grupos de la Asamblea para extraer rentas son enormes.

¿Sabían que unha das entidades de reconocido prestigio da que se fala no documento era, no caso de Caixa Galicia, a Coral Polifónica de Betanzos?
¿Saben quen ocupaba o posto da Coral no Consello de Administración de Caixa Galicia?: a señora Mar Barcón Sánchez, diputada e dirixente do PSOE da Coruña. Ler noticia.


Ler a Mar Barcón.

Os sindicatos entraban representando ós impositores e ós traballadores, e os políticos (autonomías e concellos) co 40% máis o 5% de otras entidades de reconocido prestigio.

As caixas de aforros estaban controladas pola oligarquía politicosindical.


Lóxico que Rodrigo Rato (ministro do PP) e Narcis Serra (ministro do PSOE) dirixisen caixas de aforros: Bankia (Caja Madrid) e Caixa Catalunya.



Rato cobrou en 2011 case catro millóns de euros  e  Narcis Serra púxose un salario de 200.000 euros/ano. Compres sinalar que os salarios están en proporción á importancia da caixa. Cortadiños polo mesmo patrón. Volvan botarlle unha ollada ó escrito.


Recordar que a primeira caixa que quebrou e que roubou os cartos de todos nós foi Caja Castilla La Mancha. Presidente: Juan Pedro Hernández Moltó, antigo diputado socialista e portavoz do PSOE na Comisión de Economía do Congreso dos Diputados.




 Miguel Blesa, expresidente de Caja Madrid, dorme hoxe na cárcel de Soto del Real.

Para os que aínda lles queda algunha duda: Miguel Blesa, do que logo falaremos, chegou á Presidencia de Caja Madrid por un acordo entre o PP e CCOO. Ler aquí.

Supoño que queda medianamente claro quen mandaban nas caixas de aforro.
 
Pero a min interésame o que pasou coas nosas caixas: Caixa Galicia e Caixa Nova.
E como estamos no Norte, interésame sobre todo Caixa Galicia.
Recorden aquí o publicado.

Presidente de Caixa Galicia: don Mauro Varela Pérez.

Don Mauro viviu da política:
12 anos diputado en Madrid polo PP (cobra pensión por esa causa)
4 anos diputado en Compostela polo mesmo partido.

Vicepresidente primeiro de Caixa Galicia: don Salvador Fernández Moreda


Don Salvador tamén leva toda a súa vida vivindo da política:
20 anos diputado en Madrid e 4 anos anos senador polo PSOE (cobrará pensión por esa causa)
Concelleiro da Coruña desde 1987 (de Urbanismo entre 1995 e 2003)
Presidente da Diputación da Coruña durante 14 anos
Lean aquí o currículo dun home que nunca traballou. É dificil atopar un profesional da política do seu nivel.

¿Queda algún cidadán non incapacitado mentalmente que sexa capaz de defender que nas  caixas (banca semipública) non mandaban os profesionales da política de cada autonomía?

Continuarei falando da oligarquía que saqueou a banca pública...